บุคลากรทางการศึกษา

                                                    

                                       บุคลากรทางการศึกษา

       ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา เป็นบุคลากรของรัฐที่ปฏิบัติหน้าที่ในราชการไทย ในอดีตมีชื่อเรียกว่า"ข้าราชการครู"ภายใต้การกำกับดูแลของสำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาข้าราชการครูที่สังกัดการปกครองส่วนท้องถิ่นเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าข้าราชการครูองค์การบริหารส่วนจังหวัดพนักงานครูเทศบาลพนักงานครูองค์การบริหารส่วนตำบล ปัจจุบันมี 3 ประเภท

แบบทดสอบภาษาไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 2

https://docs.google.com/forms/d/1Vh7HmydbKluZL0LbOULcyqu9tqsH4nVQv0XFz4vVKwg/viewform?usp=send_form

วีรชนคนกล้า

       

                                                                            บางระจัน

           

                                                

            เกิดมาเยี่ยงชาวบางระจัน จงอย่ามาหยันว่านั้นเพียงชาวนา 

                      มีจอบและเสียมในมือ ใจคือนักรบผู้กล้า.........

สื่อการสอน-อังคณา มาอ้าย

                                    สื่อการสอนภาษาไทย
        เรื่อง การผันวรรณยุกต์ในอักษรกลาง ชั้นประถมศึกษาตอนต้น

            ภาษาไทยไดกําหนดวรรณยุกตไวใชในภาษาเขียน เพื่อเปนเครื่องหมายแทนระดับเสียงสูง ต่ำในภาษา วรรณยุกตไทยมี๔ รูป ไดแก 

              ๑.  เรียก ไมเอก 

              ๒.  เรียก ไมโท 

              ๓.  เรียก ไมตรี 

             ๔.  เรียก ไมจัตวา 

             รูปวรรณยุกตทั้ง ๔ จะใชเขียนบนสวนทายของพยัญชนะตน เชน นา หนา จา เปนตน ในกรณี ที่คํามีรูปสระกํากับอยูขางบนแลว ใหเขียนรูปวรรณยุกตนั้นกํากับเหนือรูปสระอีกทีหนึ่ง เชน ชื่อ ปรื๋อ เที่ยว เรื่อย เปนตน นอกจากนี้ในเรื่องของเสียงวรรณยุกตในภาษาไทย ยังมีขอสังเกตอีกวา คําบางคําที่ไมมีรูปวรรณยุกตกํากับ อาจไมเปนเสียงสามัญ เชน ผีเหงา ครับ เปนตน และคําบางคํา อาจมีเสียงไมตรงกับรูปวรรณยุกตที่กํากับ เชน วาว เทา เลื้อย เปนตน 

ภาพประกอบการสอน

                                         

วีดีโอประกอบการสอน

เรียนรู้ลักษณนาม

                                                         ลักษณนาม

         เราเรียนภาษาไทยกันมาตั้งแต่จำความได้ แต่จนบัดนี้ก็ยังมีอยู่หลายจุดที่เรายังคงใช้ผิดกันอยู่เสมอ อย่างในเรื่องของ “ลักษณนาม” ที่ผิดกันตั้งแต่การเขียนเลย เพราะหลายคนมักจะเขียนเป็น “ลักษณะนาม” นอกจากนี้ การใช้ลักษณนามในโอกาสต่าง ๆ ก็ใช้ผิดกันอยู่บ่อยครั้งจนเกิดความสับสน อย่างนั้นลองมาดูหลักการใช้ที่ถูกกันดีกว่า 

            ลักษณนาม คืออะไร

            ลักษณนาม คือ คำนามบอกลักษณะของคำนามข้างหน้า หรือใช้เพื่อแสดงรูปลักษณะและชนิดของสิ่งต่าง ๆ ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น มักเขียนอยู่หลังจำนวนนับ อย่างเช่น จดหมาย 1 ฉบับ, แจกัน 1 ใบ, ช้อน 1 คัน หรือนำไปใช้อีกรูปแบบดังนี้ “จดหมายฉบับนี้เป็นของใคร”, “แจกันใบนี้สีสวยมาก” โดยเราสามารถจำแนกตามหมวดการใช้ได้ตามนี้





           ลักษณนามบอกชนิด

                       พระพุทธเจ้า พระราชา เทวดาที่เป็นใหญ่ เจ้านายชั้นสูง ผู้ที่นับถืออย่างสูง  ใช้ลักษณนามว่า  พระองค์

                       ภิกษุ สามเณร นักพรต ชีปะขาว ชี   ใช้ลักษณนามว่า   รูป

                       พระพุทธรูป   ใช้ลักษณนามว่า   องค์

                       ยักษ์ ภูต ผี ปีศาจ ฤาษี   ใช้ลักษณนามว่า   ตน

                       คนหรือมนุษย์ทั่วไป   ใช้ลักษณนามว่า   คน

                       สัตว์เดียรัจฉาน หรือสิ่งของบางอย่าง เช่น โต๊ะ เก้าอี้ ตะปู ว่าว ตุ๊กตา   ใช้ลักษณนามว่า   ตัว

                       ภาชนะส่วนมาก ผลไม้บางชนิด ใบไม้   ใช้ลักษณนามว่า ใบ

                       ปี่ ขลุ่ย   ใช้ลักษณนามว่า   เลา

           ลักษณนามบอกหมวดหมู่

                        ทัพ ทหาร คนทำงานรวมกัน ของที่รวมกันไว้ อิฐ ทราย   ใช้ลักษนามว่า   กอง


                        คน สัตว์ สิ่งของที่อยู่รวมกันและมีลักษณะเดียวกัน ใช้ลักษณนามว่า   พวก, เหล่า


                        สัตว์ชนิดเดียวกันที่อยู่ด้วยกันจำนวนมาก   ใช้ลักษณนามว่า   ฝูง


                        นักบวชศาสนาเดียวกันที่แยกออกเป็นพวก ๆ    ใช้ลักษณนามว่า   นิกาย


                        คนกลุ่มหนึ่งที่ล้อมกัน เช่น เตะตะกร้อ เล่นดนตรี เล่นเพลง   ใช้ลักษณนามว่า   วง

           ลักษณะนามที่บอกสัณฐาน

                      สิ่งของที่มีทรงกลม เช่น แหวน กำไล  ใช้ลักษณนามว่า  วง


                     สิ่งของลักษณะแบน ๆ  เช่น  กระดาษ กระดาน กระเบื้อง อิฐ  ใช้ลักษณนามว่า  แผ่น


                      สิ่งของที่มีรูปแบนกว้างใหญ่  เช่น  ผ้า เสื่อ พรม  ใช้ลักษณนามว่า ผืน


                      สิ่งของทึบหนามีรูปร่างยาว  เช่น  เหล็ก ตะกั่ว ดินสอ  ใช้ลักษณนามว่า  แท่ง


                      สิ่งของลักษณะกลมยาวมีปล้องคั่น  เช่น  ไม้ไผ่ อ้อย และเรือ  ใช้ลักษณนามว่า  ลำ


                      สิ่งของลักษณะเป็นเส้นเล็กยาว  เช่น  เชือก ด้าย ลวด  ใช้ลักษณนามว่า เส้น

           ลักษณนามบอกจำนวนและมาตรา

                  สิ่งของที่มีชุดละ 2 สิ่ง  เช่น  รองเท้า ถุงเท้า ช้อนกับส้อม เชิงเทียน   ใช้ลักษณนามว่า  คู่

                  จำนวนนับสิ่งของที่เท่ากับ  12  ใช้ลักษณนามว่า  โหล

                  ผ้าห่อหนึ่งที่รวมกัน 20 ผืน ใช้ลักษณนามว่า กุลี

                   ชื่อมาตราต่าง ๆ  เช่น  กิโลเมตร, กิโลกรัม, สกุลเงินต่าง ๆ เป็นต้น

           ลักษณนามบอกอาการ

                      ลักษณะการกรีดมาประกบซ้อนกัน เช่น การจีบพลู ใช้ลักษณนามว่า จีบ


                      สิ่งที่ม้วนมีและมีขนาดยาว เช่น บุหรี่ ใช้ลักษณนามว่า มวน


                      สิ่งที่ถูกรัดรวมเป็นกลุ่ม เช่น ฟืน ใช้ลักษณนามว่า มัด